Werknemers die met tijdskrediet werk en zorg combineren, hebben recht op ontslag- en beschermingsvergoedingen die berekend zijn op het voltijdse loon. Dat oordeelde het Hof van Cassatie, melden vakbond ACV en het instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen (IGVM) donderdag.
Het gaat om een zaak waarin een vrouw ontslagen werd door haar werkgever nadat ze na tien jaar voltijds werken had besloten om halftijds tijdskrediet op te nemen om voor haar kind te zorgen. ‘Haar werkgever zette haar eerst onder druk om weer voltijds te werken’, zegt het instituut voor de gelijkheid van vrouwen en mannen (IGVM) IGVM. Uiteindelijk werd de vrouw ontslagen.
Met de hulp van het ACV en het IGVM betwistte de vrouw haar ontslag en vorderde ze een schadevergoeding. Het arbeidshof van Bergen oordeelde dat de werkneemster inderdaad ontslagen werd op grond van haar tijdskrediet en kende haar een forfaitaire vergoeding toe van zes maanden brutoloon, maar berekende die vergoeding op basis van het deeltijdse loon op het moment van het ontslag.
Beroep
De vrouw, het ACV en het IGVM tekenden daarop beroep aan bij het Hof van Cassatie, om te verkrijgen dat ze vergoed zou worden op basis van haar voltijdse loon. Het Hof volgde hen daarin en vernietigde in een arrest van 22 juni het arrest van het arbeidshof van Bergen, en verwees de zaak opnieuw door naar het arbeidshof van Luik. ‘Het ACV is tevreden dat het Hof van Cassatie met een zeer uitgebreid gemotiveerd arrest hier paal en perk aan stelt’, zegt de vakbond. “Nadat het ACV het recht op voltijdse ontslagvergoedingen in 2009 al via het Hof van Justitie had verkregen voor werknemers in ouderschapsverlof, kunnen werknemers die door tijdskrediet werk en zorg combineren hier dus ook op rekenen’, aldus de vakbond.
‘Indirecte discriminatie’
Zowel het ACV als het IGVM benadrukt overigens dat het opnemen van zorgverloven nog steeds vooral het geval is bij vrouwen. In 2019 namen vijf keer meer vrouwen tijdskrediet met een zorgmotief op dan mannen. ‘Dit maakt dat vrouwen veel vaker ontslagen worden tijdens een tijdskrediet. Met tot op gisteren een ongelijke behandeling van vrouwen tot gevolg’, klinkt het bij het ACV.
Het IGVM heeft het over “‘indirecte discriminatie’, waarbij een ‘ogenschijnlijk neutrale bepaling, maatstaf of handelwijze kan leiden tot een specifiek nadeel voor personen van een bepaald geslacht’. ‘Het concept ‘indirecte discriminatie’ wordt nog niet zo vaak gebruikt, terwijl het een belangrijke verklaring is voor de persisterende ongelijkheid tussen vrouwen en mannen. Het Instituut hoopt dan ook dat deze uitspraak het concept indirecte discriminatie meer ingang zal doen vinden’, aldus adjunct-directeur Liesbet Stevens.
