Arco leende zelf Dexia-aandelen uit aan shorters

© Belga

Opmerkelijke wending in de Dexia-commissie in het parlement. Arco-voorzitter Francine Swiggers geeft toe dat Arco zelf aandelen Dexia uitleende. Volgens commissielid Jean-Marie Dedecker speculeerde de grootste aandeelhouder van Dexia tegen het eigen aandeel.

Arco heeft op een bepaald moment aan partijen de toestemming gegeven om aan “stock lending” te doen, waarbij de Dexia-aandelen van de groep werden uitgeleend. Dat verklaarde Arco-voorzitster Francine Swiggers in de bijzondere Kamercommissie rond Dexia, op een vraag van Jean-Marie Dedecker (LDD).

Speculatie

Die verweet haar dat Arco, als één van de grootste aandeelhouders van Dexia, in 2007 zelf begon te speculeren tegen het Dexia-aandeel. Swiggers betwistte echter dat het om speculatie ging. Volgens haar was de techniek enkel bedoeld om een extra vergoeding op de participatie in de wacht te slepen.

Optiecontracten

Dedecker wees er Swiggers fijntjes op dat ze in een interview met De Standaard ontkende deze techniek te gebruiken. De Arco-topvrouw kreeg er ook van langs voor de optiecontracten die werden aangegaan met Credit Suisse en ING, waardoor Arco Dexia-aandelen aan een lagere koers kon inkopen.

Langetermijnaandeelhouder

Maar Swiggers verdedigde zich als strategisch aandeelhouder. “Het ging helemaal niet om speculatie, we wilden een langetermijnaandeelhouder in Dexia blijven. Om diverse redenen: om de strategie te bepalen, om de zetel en tewerkstelling in Brussel te houden, enz…

Voorkennis

Bovendien was de Dexia-participatie rendabel”. De Arco-voorzitster wees erop dat de regels van misbruik van voorkennis waren gewijzigd, waardoor Arco in bepaalde periodes geen aandelen meer mocht kopen. “Maar we hadden vele vergaderingen per jaar, van het strategisch comité, een raad van bestuur,… We vreesden niet meer te kunnen kopen.”

Het langetermijncontract werd na het debacle in 2008, toen de prijs van het Dexia-aandeel zakte, enkele keren heronderhandeld.

Belangenconflicten

Francine Swiggers kwam in de commissie ook om andere redenen in verlegenheid. Het feit dat Swiggers zowel bestuurder was bij Dexia holding als bij Dexia Bank België (DBB) en het Franse DCL, zorgde af en toe voor belangenconflicten. Dat gaf ze zelf toe.

Intragroepsleningen

Ze zag de intragroepsleningen vanuit het Belgische DBB naar de Franse poot begin dit jaar toenemen, maar binnen de raad van bestuur van de groep werd er niet gereageerd. “Dat is daar niet aangekaart want dat was niet in het belang van de groep”, aldus Swiggers. Volgens haar waren er bij DBB wel bestuurders die aandrongen om de situatie recht te trekken.

Liquiditeitsrisico

De topvrouw van de holding van de christelijke arbeidersbeweging werd meer dan vijf uur ondervraagd. Dat ze in verschillende raden van bestuur zetelt, had volgens haar ook voordelen: “men heeft zicht op beide”. Volgens Swiggers waren de bestuursleden zich pas bewust van het liquiditeitsrisico van de groep op het moment van de interbancaire crisis in oktober 2008. “Dat was de allereerste keer dat we een schema ontvingen van de intragroepsleningen”, luidde het.

FSA

Volgens haar was voor die periode alle aandacht toegespitst op de problemen bij de Amerikaanse dochter FSA. De bestuurders werden in die periode ook niet gealarmeerd over de risico’s en hadden evenmin zicht op de complexe gestructureerde producten die in Frankrijk werden verdeeld aan de lokale besturen.

Continuiteit

Dexia moest in oktober 2008 worden gered door de overheden en volgens de Arco-vertegenwoordigster was de liquiditeitspositie nadien regelmatig een agendapunt op het auditcomité. Maar de

intragroepsleningen werden daarbij niet in vraag gesteld. “Het was in het belang van de groep om zowel DBB (België) als DCL (Frankrijk) goed te laten werken. We waren in volle ‘deleveraging’ en moesten rekening houden met de continuïteit”, aldus Swiggers.

Mariani

CEO Pierre Mariani probeerde in die periode fondsen los te weken bij de Franse Banque Postale maar is daar niet in geslaagd. “Dat is één van zijn mislukkingen, ik betreur dat. Maar ik vermoed dat hij wel zijn best heeft gedaan”.

Bad bank

Ze beklemtoonde ook dat Arco nooit een beslissing heeft tegengehouden in het belang van Dexia groep, bijvoorbeeld met betrekking tot de afbouw van de obligatieportefeuille. Swiggers zou in 2008 zelf voorgesteld hebben om een “bad bank” af te splitsen en kaartte dat ook aan op de kabinetten en bij voorzitter Jean-Luc Dehaene. “Maar hij kwam terug met verschillende argumenten tegen. Er was de korte tijdsspanne en het feit dat we heel wat van onze posities gehedged hadden, waardoor we verliezen moesten slikken bij een afsplitsing”.

Splitsing

Volgens haar waren er toen spanningen op het niveau van de overheden. De kwestie van de splitsing werd later niet meer aangekaart binnen de raad van bestuur “want dat had geen zin”. Ook Axel Miller zou nooit met een splitsingsvoorstel tot op de raad van bestuur zijn gekomen.

Hefboomfonds

Swiggers betwistte ook dat Dexia een hefboomfonds was geworden, zoals Mariani en Dehaene opmerkten bij hun aantreden. “Ik laat die uitspraak voor hun rekening. Ikzelf versta toch iets anders onder een hefboomfonds dat puur speculeert”.

Herstructureringsmodel

Op de vraag waarom een sociale beweging als Arco toch in een risicovolle groep als Dexia investeert, antwoordde Swiggers dat de intrede in 2001 heel wat meerwaarde heeft opgeleverd aan de beweging. “We zijn gebleven met de bedoeling van een langetermijnaandeelhouder. We hebben in de periode 2005-2008 ook goede zaken kunnen doen, zoals het tegenhouden van een verhuis van de zetel naar Parijs”. Na 2008 geloofde Arco naar eigen zeggen in het herstructureringsmodel dat Europa had opgelegd.

De topvrouw wees er ook op dat het niet evident zou zijn geweest om haar groot Dexia-belang zomaar van de hand te doen. “We hebben contacten gehad met investment-bankiers. We konden onze 250 miljoen aandelen niet zomaar op de markt gooien, dat zou onverantwoord zijn geweest”. (Belga/EE)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content