Ilse De Witte

‘Er zijn meer redenen om het systeem van het pensioensparen te behouden, dan om het af te schaffen’

Ilse De Witte Redacteur bij Trends

‘Pensioensparen is een systeem dat veel kost en een verkeerd effect heeft’, zegt Beweging.net. De christelijke zuil pleit voor de afschaffing van het systeem en vindt bijval bij de politieke partij sp.a. Trends-journalist Ilse De Witte vindt het niet verstandig te raken aan het pensioensparen zoals we het kennen sinds eind de jaren 80.

Er valt vast en zeker kritiek op het pensioensparen te bedenken. Er zijn echter meer redenen om het systeem te behouden, te verbeteren of zelfs uit te breiden dan om het af te schaffen. We geven er acht.

1. Vertrouwen in de overheid

Als het van de christelijke zuil en de socialisten afhangt, dan moet de overheid tegenover miljoenen pensioenspaarders woordbreuk plegen. De pensioenspaarders krijgen van sp.a ter compensatie de belofte van een minimumpensioen van 1500 euro, als ze er 42 jaar voor werken. Als de overheid haar belofte uit het verleden breekt, waarom zouden we ons dan laten paaien met een nieuwe belofte?

Er zijn meer redenen om het systeem van het pensioensparen te behouden, dan om het af te schaffen.

Voor het wettelijke pensioen staat er vandaag nog niets opzij. De werkende mensen betalen de pensioenen van diegenen die niet meer werken. Een last die door de vergrijzing steeds zwaarder om dragen wordt.

2. Investeringen in infrastructuur

Elke cent die de overheid binnenkrijgt, wordt onmiddellijk uitgegeven. De overheid slaagt er niet in de broodnodige investeringen in infrastructuur te doen. De instortende tunnels en verbrokkelende bruggen zijn daarvan het bewijs. Net daarom heeft de ministerraad vorige week het licht op groen gezet voor investeringen van pensioenspaarfondsen in infrastructuur.

3. Investeringen in de Belgische economie

De pensioenspaarfondsen investeren traditioneel meer in de Belgische economie dan andere fondsen. Dat heeft te maken met de traditie en de wettelijke restricties voor hun beleggingen.

4. Vooruitziendheid

Mensen krijgen vandaag een stevige aanmoediging om iets opzij te zetten voor hun oude dag. De pensioenspaarders kunnen in 2019 tot 980 euro storten en ze genieten daarbij de belofte van overheidswege dat ze daarvan 30 procent – of 294 euro maximum – terugkrijgen in de vorm van een belastingvermindering. De spaarders kunnen er ook voor kiezen meer te storten. Voor stortingen van meer dan 980, maar niet meer dan 1260 euro, belooft de overheid een belastingvermindering van 25 procent. Dat komt neer op een besparing van 315 euro maximum op de belastingafrekening voor het inkomstenjaar 2019.

Wie van een hoog loon terugvalt op een laag pensioen, kan elk extraatje gebruiken om die kloof te dichten.

De pensioenspaarders zetten het geld vast tot hun 60ste verjaardag. Het is dus echt wel pensioenkapitaal. Op de 60ste verjaardag van de pensioenspaarders komt de fiscus langs. De Belgische staat roomt dan 8 procent af van de pensioenspaarpot. Wie het geld vroeger opvraagt, betaalt meestal 33 procent belasting op het gespaarde bedrag. Wie van een hoog loon terugvalt op een laag pensioen, kan elk extraatje gebruiken om die kloof te dichten.

5. Rentesneeuwbal

De pensioenspaarders vertrouwen hun geld toe aan vermogensbeheerders die ervoor zorgen dat het geld aangroeit. Het effect van rente op rente, inkomsten die op hun beurt weer inkomsten genereren, wordt ook wel eens de rentesneeuwbal genoemd. Zodra die aan het rollen gaat, kan zo’n sneeuwbal een lawine veroorzaken.

Door de lage rente is het effect wat kleiner geworden, maar onderschat toch maar niet het belang van vroeg te beginnen met beleggen. De startende pensioenspaarders worden steeds jonger en dat is een goede zaak. Hoe jonger je begint, hoe groter de rentesneeuwbal en hoe meer het pensioenspaargeld aangroeit.

6. Eerste kennismaking met de beurs

Meer dan 2,5 miljoen Belgen doen aan pensioensparen. De overgrote meerderheid zet elke maand 60 à 70 euro opzij. Ze maken op die manier kennis met het belangrijkste principe van succesvol beleggen: spreiding.

Door investeringen te spreiden in de tijd kopen de beheerders van pensioenspaarfondsen aandelen als ze goedkoop zijn én als ze duur zijn. Door te spreiden over aandelen en obligaties, over continenten, over munten (in beperkte mate), over grote en kleine bedrijven, enzovoort, temperen de beheerders van de pensioenspaarfondsen de risico’s van de financiële markten.

Wie al zijn geld op een spaarboekje laat staan, verliest gegarandeerd koopkracht.

Pensioensparen kan een opstapje zijn naar andere spaar- en beleggingsproducten. Wie al zijn geld op een spaarboekje laat staan, verliest gegarandeerd koopkracht. De rente op de spaarrekeningen volgt de inflatie niet. Aandelen leveren over de heel lange termijn een betere bescherming tegen de stijging van de levensduurte.

7. Te veel aan spaargeld

We horen sp.a en Beweging.net niet klagen over de vrijstelling van roerende voorheffing voor de intresten op een spaarboekje. Die vrijstelling is wel gehalveerd vorig jaar. Verder durfde geen enkele politieke partij gaan. Welk effect sorteert het fiscale gunstregime voor spaarrekeningen? Het zorgt er, samen met de depositogarantie, voor dat iedereen zijn geld op zijn spaarrekening laat staan.

Economen vragen al jaar en dag om meer te doen voor een ‘activering’ van het spaargeld. De regering-Michel kondigde een verhoging van het maximum voor pensioensparen aan als een van de maatregelen om investeringen in de economie te bevorderen. Dat laatste resulteerde helaas in een zeer complex systeem voor pensioensparen met twee snelheden, waarop je zeker kritiek kan en mag geven. Daarom hoef je het kind met het badwater nog niet weg te smijten.

8. Kloof tussen laatste loon en pensioen

Er is een grote hervorming van de personenbelasting nodig. Daarover zijn alle specialisten het eens.

Sp.a en Beweging.net hebben ergens wel een punt. Er is een grote hervorming van de personenbelasting nodig. Daarover zijn alle specialisten het eens. Er moet met een kam door alle belastingvrijstellingen, verminderingen en kredieten gegaan worden. Het doel moet zijn een lager algemeen belastingtarief, zodat de achterpoortjes niet meer nodig zijn. De salariswagen, de maaltijdcheques en de cafetariaplannen zijn allemaal lapmiddelen voor een veel te hoge belasting op de inkomsten uit arbeid.

Maar misschien is de belastingvermindering voor pensioensparen wel de allerlaatste die moet sneuvelen. Deze belastingvermindering maakt jonge mensen, die nog maar pas beginnen te werken, er meteen attent op dat er een verschil zal zijn tussen hun laatste loon en hun pensioen. Geen enkel minimumpensioen kan die kloof dichten.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content