Tegenstelling tussen Fama en Shiller minder groot dan het lijkt

Volgens Wilfried Steentjes van Steentjes Vermogensbeheer is de tegenstelling tussen twee van de drie Nobelprijswinnaars economie, met name Fama en Shiller minder groot dan het lijkt.

Het uitgangspunt van Fama is dat omdat het nieuws al in de prijzen zit op korte termijn er ook geen voorspelling gedaan kan worden van de koersontwikkeling van het instrument.

Nieuws is per definitie onvoorspelbaar en dat geldt dus ook voor de reactie op dat nieuws. De efficiëntie van de markten zorgt er ook voor dat niemand bovenmatig kan profiteren van de bewegingen.

Logisch wat als iemand dat wel kon zou hij inmiddels tot onmetelijke rijkdom zijn gekomen.

Het is een bekend gegeven dat daghandelaren het vaak niet financieel overleven.

Beleggers met een tijdshorizon van meer dan vijf jaar zijn vaak het beste af.

Shiller stelt dat het kuddegedrag van beleggers zorgt voor zeepbellen en dat niet de informatie tot de prijs bepaald.

Maar ook hij stelt dus dat het niet is te berekenen of een goed op korte termijn duur of goedkoop is.

Onderwaardering en overwaardering van een financieel instrument kan dus geruime tijd duren.

Maar ook hier geldt voor dat op een langere termijn de prijs weer terugkeert naar haar intrinsieke waarde.

Wat dat is blijft in het ongewisse. Volgens Hansen maken we in kleine stapjes vooruitgang in die berekening. Maar is er veel meer te doen.

Vraag is waar we nu zijn in de waardering van de financiële markten. Een klein nieuwsfeit. Er schreven 690.000 beleggers in op de aandelen van Royal Mail in het Verenigd Koninkrijk. In 1986 deden 4,5 mln beleggers mee aan British Gas. We zitten dus nog niet in een zeepbel.