Raken de beleggers nog ooit van hun verslaving af?

Door de herhaalde boodschap dat de markten verslaafd zijn aan de lage intrestvoeten (de drug) waarin de Amerikaanse Centrale Bank (de dealer) voorziet, vragen sommige economen zich volgens Bank Puilaetco Dewaay af of de financiële markten nog zonder deze monetaire steun kunnen.

Patrick Artus, Chief Economist bij de bank Natixis, schreef een nota waarin hij uitlegt dat zo’n expansionistisch monetair beleid wel eens onomkeerbaar zou kunnen blijken!

Waarom dat pessimisme? Ten eerste: omdat het waargenomen herstel in de eurozone en de VS te zeer afhankelijk blijft van de acties van de Amerikaanse en Europese Centrale Banken.

Met andere woorden: het herstel is te afhankelijk van het kunstmatig laag houden van de rentevoeten en van de injectie van liquiditeiten.

Ten tweede: omdat de financiële sector massaal staatsobligaties heeft gekocht. Het uitstaand bedrag van het staatspapier in handen van de financiële sector, en meer bepaald van de verzekeraars, is tussen 2002 en 2013 gestegen van 19 % tot… 31 % van het BBP van de eurozone!

En voor de banken steeg dit percentage zelfs van 41 % tot bijna … 70 %. Conclusie: een te snelle stijging van de rentevoeten (door het stoppen van de monetaire hulp) zou het herstel onmiddellijk de nek omwringen en de financiële sector met grote moeilijkheden opzadelen.

En dus is de wereldeconomie, in de woorden van Patrick Artus, verslaafd geraakt aan liquiditeiten, zoals een drugsverslaafde die een vogel voor de kat is.

Daarom zullen de Centrale Banken voorzichtiger zijn dan ooit, voor ze hun cliënten plots doen afkicken. Het risico is echter dat, als de rentevoeten zo laag blijven, een ander risico opdoemt: het ontstaan van een speculatieve zeepbel.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content