'Krijgen levensverzekeringen een voorkeursbehandeling, omdat de belasting bij het begin van het contract wordt geïnd?'

Verscheidene verzekeraars merken een verhoogde interesse voor levensverzekeringen. Die producten kwamen in het nieuws als ontsnappingsroute voor de belasting op effectenrekeningen. Het valt op dat er al sinds vier jaar niet meer is getornd aan het belastingregime voor levensverzekeringen. Andere spaar- en beleggingsvormen worden jaar na jaar zwaarder belast. Er is geen enkele reden om aan te nemen dat de regering beleggers richting levensverzekeringen wil duwen. Beleggingen via levensverzekeringen zijn niet beter voor de economie - of voor de belegger - dan de rechtstreekse beleggingen in de onderliggende aandelen, obligaties of beleggingsfondsen. Een tak23-levensverzekering is bovendien een structuur met extra kosten en extra complexiteit. Krijgen levensverzekeringen een voorkeursbehandeling, omdat de belasting bij het begin van het contract wordt geïnd? Toen de regering-Di Rupo in 2012 aankondigde dat de verzekeringsbelasting zou worden opgetrokken van 1,1 naar 2 procent, leidde dat tot een rush. Het jaar daarop werden veel minder premies in levensverzekeringen gestort. Heel wat belastingen voor beleggers zijn afhankelijk van het rendement dat wordt behaald. Dat is anders bij levensverzekeringen. Wie 100.000 euro investeert, betaalt 2000 euro belasting. Daarna zijn alle inkomsten fiscaal vrijgesteld. Maar dat zwaard snijdt langs twee kanten. Wie na tien jaar de helft van zijn inleg kwijt is, kan de belasting niet terugvragen. Wat de bedoelingen van de regering ook zijn: voor de belegger is het beter alle spaar- en beleggingsvormen over dezelfde kam te scheren. Enkel spitsvondige productontwikkelaars in de bank- en verzekeringswereld hebben baat bij dit wispelturige fiscale klimaat.