Rendement halen en de risico’s goed beheren, is een kunst. Drie experts brachten in een boek alle kennis over portefeuillebeheer samen waarover professionals moeten beschikken.
Robert Cobbaut, Roland Gillet en Georges Hübner hebben de tweede editie van hun handboek over portefeuillebeheer uitgebracht. Cobbaut is emeritus hoogleraar aan de UCL, waar hij voorzitter van de Louvain School of Management was. Gillet is hoogleraar financiewezen en directeur van de masteropleiding financieel beheer en fiscaliteit aan de Sorbonne. Hij doceert ook aan de Solvay Business School.
Hübner is titularis van de Deloitte leerstoel portefeuillebeheer en performance aan het HEC Luik. De drie vullen elkaar perfect aan: Cobbaut is gespecialiseerd in de grondprincipes van economische theorieën, Gillet in de markten en Hübner in de berekening van prestaties.
Een beheerder kan gemakkelijk de illusie wekken dat hij zijn collega’s verslaat, terwijl hij stommiteiten uithaalt
In hun boek brengen ze alle kennis over portefeuillebeheer samen waarover professionals moeten beschikken. Beheerders hebben heel wat competenties nodig. Bovendien is theoretische kennis één ding, de theorie omzetten in de praktijk is iets heel anders. “Van het vijftigtal specialisten in financiële producten dat elk jaar onze scholen verlaat, beheerst misschien 30 procent de principes van financiën en wiskunde voldoende om ze te kunnen toepassen”, zeggen Cobbaut en Gillet. “En hooguit 5 procent van de beheerders verslaat systematisch de markt”, vult Hübner aan.
Vertekende prestaties
“Een beheerder kan gemakkelijk de illusie wekken dat hij zijn collega’s verslaat, terwijl hij stommiteiten uithaalt”, verzekert Hübner. Bepaalde prestaties zijn vertekend of zelfs gemanipuleerd.
Een voorbeeld: “Vijftien jaar lang werd geloofd dat hedgefondsen een maximale alfa genereerden. In het financiële jargon is alfa de heilige graal: het is de voor risico gecorrigeerde maatstaf van de toegevoegde waarde van een portefeuille tegenover de referentie-index. Maar één punt werd altijd genegeerd: het liquiditeitsrisico. Hedgefondsen gebruiken een enorm hefboomeffect en financiële instrumenten die soms zeer weinig liquide zijn. Dat heeft geregeld geleid tot kolossale verliezen op momenten dat beheerders dringend moesten verkopen.”
Free lunch
Transparante informatie is essentieel. Het is niet alleen zaak professionals ertoe te verplichten fiches op te stellen over een product. “Die informatie moet ook volledig, relevant en begrijpelijk zijn”, merkt Cobbaut op. “Op een gegeven moment moet de toezichthouder zich bemoeien met de kwaliteit van de informatie.” Hübner is het daarmee eens: “In portefeuillebeheer is degene die de prestaties controleert ook de uitvoerder.”
“Het is niet de bedoeling de sector in diskrediet te brengen”, mildert Gillet. Beheerders moeten hun vak beheersen, maar cliënten mogen niet het onmogelijke vragen. “Vaak eisen de cliënten een rendement van 5 à 7 procent, zonder oog voor de risico’s.” Als beleggers één principe moeten onthouden, dan is het: “There is no free lunch”.
Pierre-Henri Thomas
