Hoe beleggen in tijden van handelsoorlog?

HANDELSOORLOG De leiders van de VS en China spreken elkaar volgend weekend. © Getty Images/iStockphoto
Ilse De Witte
Ilse De Witte Redacteur bij Trends

De aandelenbeurzen zullen dit jaar niet veel hoger meer gaan,verwachten de beleggingsstrategen. Er zijn te veel onzekerheden, die bovendien de komende maanden niet verdwijnen. Maar wie zijn geld wil laten renderen, heeft weinig alternatieven voor aandelen.

De beurzen schoten in 2019 razendsnel uit de startblokken, met een winst van 20 procent voor de Bel-20. Het ging hard in de eerste vier maanden van het jaar. Te hard, vindt de ING-strateeg Steven Vandepitte. Daarna kwam de realiteitscheck. Sinds zijn jaarpiek van 16 april tuimelde de Bel-20-index 10 procent naar beneden. De vraag is wat de rest van het jaar voor de belegger in petto heeft.

“We hebben eind april de rendementen van de eerste vier maanden voor aandelen, obligaties en grondstoffen geëxtrapoleerd naar de rest van het jaar. We kwamen uit op waanzinnige rendementen van 91 procent op jaarbasis voor grondstoffen, 77 procent voor vastgoedaandelen en 70 procent voor Amerikaanse S&P500-aandelen”, zegt Vandepitte. “Dat vonden we overdreven en we hebben gelijk gekregen.”

De strateeg van ING verwacht niet dat er in 2019 nog iets zal gebeuren dat de beurzen weer fors hoger kan sturen. Hij krijgt bijval van collega’s zoals Vincent Juvyns, strateeg van J.P.Morgan Asset Management, die al evenmin katalysatoren weet te verzinnen voor de beurzen in de komende maanden. De meeste beursindexen bewegen volgens Vandepitte al geruime tijd binnen een bandbreedte.

De Bel-20 bijvoorbeeld schommelt sinds 2015 tussen 3100 en 4200 punten. Dat betekent niet dat de koersen van aandelen stabiel zijn. Het laatste kwartaal van 2018 was het slechtste van de Belgische beursindex sinds het derde kwartaal van 2011. Het eerste kwartaal van 2019 was dan weer het beste in vier jaar. “Met die sterke schommelingen moeten we leren te leven. Beleggers zouden van de tussentijdse rally’s het beste gebruikmaken om de risico’s in de portefeuille verder af te bouwen”, vindt Steven Vandepitte.

Voor de belegger is het speuren naar iets wat de beurzen in beweging kan zetten. Wat kan dat zijn?

De Amerikanen

De beleggerswereld houdt de tweets van de Amerikaanse president Donald Trump in de gaten. “Wij zijn slechts een tweet verwijderd van een stijging of een daling van de beurzen met 5 procent”, gekscheert Vandepitte. Trump heeft in minder dan een week strengere controles weten te bedingen aan de Mexicaanse grens door op Twitter te dreigen met handelstarieven. De hoofdeconoom van ING België, Peter Vanden Houte, vreest dat Trump, aangemoedigd door dit succes, belastingen op import nog vaker zal inzetten als instrument om zijn wil door te drukken.

De handelsoorlog is het belangrijkste beursthema voor de zomer, voor het najaar en zelfs voor het begin van volgend jaar. De meeste economen en strategen verwachten niet veel van de G20-top in Osaka, die in het laatste weekend van juni plaatsvindt en waar een hoofdrol is weggelegd voor Trump en zijn Chinese collega Xi Jinping. Toch zullen ze elk woordje van de wereldleiders op die top ontleden.

“Ik verwacht niet dat het handelsconflict in Osaka opgelost zal geraken, maar we zullen hopelijk toch al hints krijgen of we richting een akkoord of een escalatie gaan de komende maanden”, zegt Stijn Decock, de hoofdeconoom Benelux van Candriam. “De kiezers van Trump beginnen de handelstarieven te voelen”, merkt hij op. “Uiteindelijk betalen de Amerikaanse consumenten de invoertarieven met hogere prijzen voor producten en diensten die ze kopen.”

De Amerikaanse president heeft één belangrijke deadline: de presidentsverkiezingen van 3 november 2020. “Het handelsconflict zal eerst verergeren en daarna verbeteren”, denkt Vanden Houte. “Trump zal begin 2020 wel met een aantal handelsakkoorden moeten komen, desnoods schijnakkoorden, want tegen dan moet hij de campagne voor de presidentsverkiezingen stilaan op gang trekken.”

De Chinezen

Ook Juvyns vreest dat we ten vroegste in 2020 van een akkoord tussen Trump en Xi Jinping mogen beginnen te dromen. “China kan niet doen wat de Verenigde Staten doen met de handelstarieven”, zegt hij. “Omdat de VS simpelweg minder uitvoeren naar China dan omgekeerd. De Chinezen kunnen het Amerikaanse bedrijven wel op andere manieren moeilijk maken, vooral degene die een groot deel van hun omzet in China realiseren.”

Volgens Vincent Juvyns moeten de beleggers hun ogen vooral richten op China. Hij haalt er grafieken bij om aan te tonen dat voor de groei van exportlanden zoals Duitsland en Brazilië, China de jongste jaren belangrijker is geworden dan de Verenigde Staten. “China heeft ook nog voldoende budgettaire ruimte om de binnenlandse consumptie te stimuleren met een bijkomende btw-verlaging, of de koopkracht van de Chinezen te verhogen met een lagere inkomstenbelasting.”

Ook Vanden Houte denkt dat de Chinese overheid nog veel ruimte heeft om de economie te ondersteunen. Juvyns is ervan overtuigd dat de Chinese overheid zal ingrijpen als de groei te veel vertraagt door het escalerende handelsconflict met de Amerikanen. Volgens de strateeg van J.P.Morgan Asset Manegement moeten we vooral de macro-economische data over de kleinhandelsverkopen en het consumentenvertrouwen in de gaten houden. “Als de Chinezen niet meer gelukkig zijn en hun hand op de knip beginnen te houden, dan zal de overheid met stimuli komen.”

De centrale banken

Volgens Decock moeten beleggers ook alles wat de centrale banken doen goed in de gaten houden. “Voor de Europese Centrale Bank is de opvolging van voorzitter Mario Draghi het belangrijkste vraagteken. Die benoeming zit verweven in een politieke deal met andere benoemingen. Het mandaat van Draghi eindigt op 31 oktober. Binnenkort weten we wie de nieuwe voorzitter wordt en uit welke school die komt. Een Duitser zal minder snel geneigd zijn het monetaire beleid te versoepelen dan een Fransman.”

De centrale banken zijn bij de vorige recessie uit hun pijp gekomen om de wereldeconomie uit het slop te trekken. Kunnen ze dat huzarenstuk herhalen? “De Amerikaanse centrale bank (Fed) heeft in ieder geval de ruimte om in te grijpen en zal dat ook doen als het nodig is. Vandaag is het nog te vroeg voor een renteverlaging. De Amerikaanse economie is nog te sterk”, vindt Juvyns.

Decock denkt dat de Fed bijna niet meer onder een renteverlaging onderuit kan. “De belangrijkste vraag voor beleggers is wanneer de Fed de rente zal verlagen. Wij verwachten in september.” De Fed-voorzitter Jerome Powell heeft het woord renteverlaging al in de mond genomen, en zal allicht gedwongen worden om de daad bij het woord te voegen. Het lijkt erop dat de Fed er niet in slaagt de verwachtingen van de markt te sturen. Deze keer lopen de marktverwachtingen voorop en holt de Fed achter de feiten aan. De Fed-rente staat nog op 2,25 à 2,5 procent, maar de markt houdt al rekening met een renteverlaging.

Juvyns: “We moeten er ons op instellen dat de rente nog veel langer laag zal blijven, en nog lager kan gaan. De balansen van de centrale banken zullen ook langer dan verwacht volgeladen blijven met obligaties. De Europese Centrale Bank heeft op het eerste gezicht minder marge om de beleidsrente te verlagen, want ze staat op nul. Ik heb er echter alle vertrouwen in dat ze haar toolbox kan uitbreiden. Als het nodig is, dan zal ze nieuwe tools uitvinden, zoals ze de voorbije jaren vaak heeft gedaan.” Ook Decock gelooft dat de ECB altijd nog iets onconventioneel en mogelijk politiek omstreden kan uitvinden.

De centrale banken kunnen alleen maar tijd kopen voor de overheden, die structurele hervormingen en investeringen in infrastructuur zouden moeten doen. “Door de opkomst van het populisme overal ter wereld is het niet gemakkelijk om die hervormingen door te drukken”, merkt Juvyns op.

De wereldeconomie en de beurzen

De beurzen zijn in zekere zin een voorafspiegeling van de economische vooruitzichten. “Hoe langer de economische expansie duurt, hoe groter de kans op een economische krimp wordt”, zegt Vanden Houte. “De Amerikaanse economie groeit al 40 kwartalen op rij. Een recente studie leert dat de kans op een recessie in de komende twee jaar dan 57 procent is.” Vanden Houte verwijst ook naar de indicator van de New York Fed. Die acht een recessie vandaag nog weinig waarschijnlijk, maar schat de kans daartoe in de eerste helft van 2020 op 30 procent.

Veel zal afhangen van de spanningen tussen de Verenigde Staten en China. “De handelsoorlog zal in 2019 de groei van de internationale handel met 0,8 procent drukken”, zegt Vanden Houte. Europa heeft meer “exportneigingen” en de industrie – en diensten geleverd aan de industrie – is belangrijker voor de Europese economie dan voor de Amerikaanse en de Chinese. “Het is enigszins ironisch dat Europa het hardst getroffen wordt door de spelletjes van de Verenigde Staten en China. Nochtans is Europa tot nu niet rechtstreeks betrokken. Er wordt wel verwacht dat er in het najaar tarieven komen voor de export van auto’s vanuit Europa naar de Verenigde Staten.”

De Europeanen hebben het al niet gemakkelijk door de onzekerheid over de brexit, waarvan we waarschijnlijk pas in oktober het eindspel zien, en de Italiaanse begrotingszondaars die voorlopig weinig spijt betuigen en afstevenen op een clash met de Europese Commissie. De markten en de meeste marktwaarnemers gaan er nog altijd vanuit dat er een of andere brexitdeal uit de bus zal komen, zodat de exit van het Verenigd Koninkrijk uit de Europese Unie ordentelijk kan verlopen.

Voor de beleggers is het raadzaam om van onder de kerktoren te komen. De Europese, open economie is kwetsbaarder voor de handelsoorlog dan de Amerikaanse en dat vertaalt zich ook op de beurzen in slechtere rendementen. “De Amerikaanse beurzen hebben het sinds Nieuwjaar beter gedaan dan die in de rest van de ontwikkelde landen”, zegt Vincent Juvyns. “Ook de Chinese beurzen, met name de lokale CSI300-index, houden goed stand.”

De conclusie: aandelen, wat anders?

Decock vindt dat het al bij al nog niet zo slecht gesteld is met de wereldeconomie. “Voor de eurozone verwachten we 1,3 procent groei in 2019, voor de Verenigde Staten 2,3 procent, en voor de groeilanden nog iets meer. De bedrijfswinsten groeien nog altijd en de waarderingen van de aandelen zijn niet overdreven. De inflatie is laag en de rente is en blijft laag. Daarom verkiezen wij aandelen boven obligaties.”

Zijn collega’s van J.P.Morgan Asset Management en ING zien dat anders. Juvyns: “We hebben minder aandelen in portefeuille dan normaal, omdat er meer bedreigingen zijn dan kansen. Aandelen zijn, ook na de recente terugval, nog altijd niet goedkoop. Een jaar geleden hebben we de looptijden van de obligaties in de portefeuilles van de klanten verlengd, en dus de rentegevoeligheid verhoogd. Die beslissing heeft vruchten afgeworpen. De Amerikaanse centrale bank heeft ondertussen de bocht gemaakt van drie geplande renteverhogingen in 2019 naar een mogelijke renteverlaging.” De Amerikaanse rente is teruggevallen, en de prijzen van obligaties zijn omgekeerd evenredig gestegen.

Beleggers moeten aandelen niet volledig mijden in de visie van ING, maar wel voorzichtigheid inbouwen en opschuiven richting defensieve sectoren zoals farma. “Een gemengde portefeuille met aandelen en obligaties is nog altijd het beste”, vindt Juvyns. Ook hij raadt af aandelen links te laten liggen. “Het dividendrendement van aandelen ligt met 4 procent bruto nog altijd hoger dan wat je met de verhuur van vastgoed kan verdienen. De prijzen van vastgoed zijn zodanig hoog dat je al blij moet zijn met 2 procent nettorendement.”

Voor J.P.Morgan Asset Management krijgen Amerikaanse en Chinese aandelen de voorkeur op Europese. Ook ING zet Amerikaanse aandelen bovenaan. Decock is de enige die oppert dat Europese aandelen te veel zijn afgestraft en op middellange termijn een inhaalbeweging kunnen maken. Op korte termijn kiest ook hij echter voor Amerikaanse aandelen.

In de Verenigde Staten kiest Vincent Juvyns voor spelers uit defensieve sectoren en in China voor lokale spelers. “De groeiende middenklasse in China is een fenomeen dat niet zal gestopt worden door de handelstarieven. De toenemende behoefte aan verzekeringen is iets waar Europese verzekeraars als AXA en Allianz mee van profiteren. Ook Zuid-Korea en Taiwan zijn aantrekkelijke markten.” Juvyns schuift, net zoals Vandepitte, Amerikaanse bedrijven in de gezondheidszorg naar voren als defensieve keuze. Consumentenbedrijven zoals bekende voeding- en drankenreuzen vindt Juvyns momenteel te duur, maar Amerikaanse banken en verzekeraars vindt hij dan weer goedkoop.

Beleggers moeten volgens ING meer aandacht hebben voor de liquiditeit – grote namen verhandelen op de beurs vlotter dan kleine – en voor de kwaliteit. Bedrijven met veel schulden op de balans of bedrijven die nog alles te bewijzen hebben, zijn te mijden. Vandepitte is met de klanten van ING ook voor een stukje gaan schuilen in veilige havens zoals Amerikaanse overheidsobligaties, de Japanse yen of goud. Zij zijn lang niet de enige met die strategie. De goudprijs in dollar staat na de spectaculaire klim van de voorbije maanden op het hoogste peil sinds januari 2018 en in euro op het hoogste peil sinds april 2017.

BREXIT De markten gaan er nog altijd vanuit dat er een of andere brexitdeal uit de bus zal komen.
BREXIT De markten gaan er nog altijd vanuit dat er een of andere brexitdeal uit de bus zal komen.© REUTERS
JEROME POWELL De Amerikaanse centrale bank zal wellicht de rente weer verlagen.
JEROME POWELL De Amerikaanse centrale bank zal wellicht de rente weer verlagen.© REUTERS

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content