Groene obligaties in de lift: markt verdrievoudigd in drie jaar

Groene obligaties vallen steeds meer in de smaak van beleggers. “De markt van de groene obligaties is nu groter dan de Europese markt van de hoogrentende obligaties.”

De markt van de groene obligaties is de jongste jaren geëxplodeerd. In 2016 was die minder dan 100 miljard euro groot, nu spreken we over een markt van 380 miljard euro. Green bonds zijn obligaties die duurzame projecten financieren. Soms levert een neutrale, derde partij zoals de Climate Bond Standard Board een certificaat af als bewijs dat de gefinancierde projecten voordelen hebben voor het milieu.

Bram Bos, de beheerder van het fonds NN (L) Green Bond, verwacht niet dat er snel een einde komt aan die exponentiële groei. “De markt van de groene obligaties is nu groter dan de Europese markt van de hoogrentende obligaties”, zegt Bos. Hij is van mening dat de klimaatverandering de markt snel boven 1000 miljard euro zal tillen. “Om een aanzienlijke impact op het milieu te hebben, zijn twee tot drie keer zoveel groene obligaties nodig als vandaag.”

Overheden en bedrijven

Meer dan de helft van de opgehaalde bedragen wordt besteed om hernieuwbare energiebronnen te ontwikkelen, zoals windmolenparken en fotovoltaïsche installaties. Ongeveer een vijfde van het geld van de groene obligaties dient voor investeringen in het openbaar vervoer. Nog eens een vijfde wordt gebruikt om gebouwen energiezuiniger te maken. Veel landen in Europa, waaronder België, hebben de laatste jaren groene obligaties uitgegeven of aangekondigd.

Europa domineert de markt van de groene obligaties. Het is verantwoordelijk voor meer dan 60 procent van de uitstaande bedragen. “Die markt is in Europa ontstaan”, weet Bram Bos. “De invoering van regelgeving om de ecologische transitie te bevorderen en de toenemende interesse van beleggers in maatschappelijk verantwoorde investeringen heeft de uitgifte van groene obligaties ondersteund.” Bos verwacht dat Azië de komende jaren een steeds grotere rol zal spelen, met name China. De Verenigde Staten en Latijns-Amerika lopen achterop, door een gebrek aan overheidsprikkels.

Maar niet alleen overheden geven groene obligaties uit, ook veel bedrijven hebben die stap gezet. De obligaties kunnen de bouw van milieuvriendelijkere faciliteiten of hernieuwbare energiebronnen financieren. “Bijvoorbeeld een telecomgroep die haar kopernetwerk wil vervangen door glasvezel dat veel energiezuiniger is. Vooral nutsbedrijven en banken zijn actief op die markt”, zegt Bram Bos.

Reputatieschade vermijden

“Het rendement van groene obligaties is hetzelfde als dat van traditionele obligaties”, zegt Bram Bos. “Het geld dat met de groene obligaties wordt aangetrokken, mag uitsluitend worden geïnvesteerd in projecten met een positieve impact op het milieu. De middelen moeten gescheiden blijven van middelen die de emittent op een andere manier aantrekt. Er moet regelmatig en gedetailleerd verslag worden uitgebracht over de investeringen. Een rapportage over de positieve impact is verplicht, zodat beleggers zekerheid hebben over het gevoerde investeringsbeleid.”

Beleggers hoeven niet in te boeten aan rendement met groene obligaties én ze vermijden de reputatieschade die ze met minder milieuvriendelijke beleggingen kunnen lopen. De meeste fondsen die in groene obligaties beleggen, zijn relatief jong. Het fonds van NN Investment Partners is minder dan twee jaar geleden gestart, maar werd in geen tijd het grootste in zijn soort, met een beheerd vermogen van bijna 600 miljoen euro.

“Het is het grootste beleggingsfonds voor groene obligaties dat op de markt beschikbaar is, maar we hebben nog lang geen capaciteitsprobleem”, stelt Bram Bos gerust. “Als het beheerde vermogen zou stijgen tot meer dan 1 procent van de markt, of meer dan 3,5 miljard euro, zou de omvang ons kunnen beletten onze posities vrij te beheren.”

Waakzaam zijn

De eerste investeerders in het groeneobligatiefonds van NN Investment Partners waren vermogensbeheerders en private bankiers, zegt Bram Bos. Pas daarna wilden particuliere klanten hun vermogen ter beschikking stellen voor projecten met een positieve impact. “Sinds vorig jaar merken we dat ook institutionele beleggers, in het bijzonder pensioenfondsen, belangstelling beginnen te tonen voor die beleggingscategorie”, aldus Bos

“We schatten dat wereldwijd ongeveer 15 procent van de emissies van de groene obligaties toch niet zo groen is. Zo kan het dat een obligatie wordt uitgegeven door een olieproducent die veel blijft investeren in de productie van fossiele brandstoffen. Daarom zijn we heel waakzaam. We voeren systematisch een interne evaluatie van elke emissie uit.”

De beheerders van NN Investment Partners maken ook gebruik van een ESG-filter, om controversiële ondernemingen en bedrijven met een te lage rating op duurzaamheidscriteria te vermijden. ESG staat voor ‘environmental, social en governance’, of in het Nederlands: milieu, maatschappij en deugdelijk bestuur. “We publiceren maandelijks een impactrapport met concrete gegevens over hoe het geld wordt belegd, onze positie ten opzichte van de Principles for Responsible Investment van de Verenigde Naties en concrete voorbeelden van zaken waarin we de afgelopen maand hebben belegd. Dat maakt onze beleggingsstrategie tastbaar. De portefeuille bestaat uit 136 lijnen van 90 verschillende emittenten.”

Stijgende rente

De doelstelling van elke vermogensbeheerder is het rendement van het belegde kapitaal te maximaliseren, maar dat is moeilijk in tijden van historisch lage rentevoeten. De rente op bedrijfsobligaties ligt nog iets hoger dan die op overheidsobligaties, en daarom hebben bedrijfsobligaties de voorkeur van de beheerders.

“De lage rendementen verhinderen beleggers soms de markt te betreden”, weet Bram Bos. “Daarom hebben we onlangs een tweede fonds met groene obligaties gelanceerd. De obligaties worden op dezelfde manier geselecteerd, maar de looptijden zijn korter, om de impact van stijgende rentevoeten te verzachten.” Hoe langer de looptijd, hoe gevoeliger een obligatie is als de rente stijgt.