De botox-economie of de veroudering van de economie in het westen

Beleidsmakers in de westerse wereld nemen volgens Ad van Tiggelen van ING steeds vaker hun toevlucht tot grootschalige liquiditeitsinjecties om te verdoezelen dat hun economie aan het verouderen is.

Landen gebruiken kwantitatieve verruiming zoals sommige mensen botox, en proberen zo wanhopig rimpels te maskeren en eeuwig jong te lijken. Maar kijken de financiële markten daar niet doorheen?

Na bijna zeventig jaar groei beginnen de westerse economieën hun leeftijd te tonen. Ze gaan gebukt onder historisch hoge schuldenniveaus (alle schulden bij elkaar geteld gemiddeld drie tot vier keer het bbp) en negatieve demografische ontwikkelingen (in 2050 is bijna een op de drie Europeanen ouder dan 65).

Het natuurlijke groeipotentieel waarover ze ooit beschikten, toen de bevolking nog jong was en schuld gemakkelijk te financieren, raakt op. Daarom hebben beleidsmakers de “botox-economie” gecreëerd.

Kans klein dat doelstelling wordt gehaald

Dit wordt niet alleen weerspiegeld in het wijdverspreide gebruik van kwantitatieve verruiming, maar ook in de toon van de economische prognoses van westerse overheden.

Zo wordt algemeen verwacht dat de begrotingstekorten rond 2017 tot nul zullen zijn teruggedrongen, maar wel op basis van de veronderstelling dat de reële groei tot die tijd tenminste 2% per jaar bedraagt.

Hetzelfde gevaarlijke wensdenken overheerst bij financieel analisten, die voor 2013 nog steeds een winstgroei bij bedrijven van 10% verwachten, een doelstelling waarvan het hoogst onwaarschijnlijk is dat die wordt gehaald.