Belgische overheid heeft weinig lef om fundamentele keuzes te maken

Vandaag gaat de eerste aandacht van de regering volgens Johan Van Gompel van KBC naar het terugdringen van het tekort. Op korte termijn zal dat de economische groei drukken, al moeten relancemaatregelen wat soelaas bieden. Toch mogen we het negatieve saneringseffect niet overroepen.

OESO-onderzoek toont aan dat in een kleine open economie als België een belangrijk deel van de bezuinigingen via de invoer weglekt naar het buitenland.

Omgekeerd zou ook een gebrek aan saneren negatieve groei-effecten genereren. Als België zijn overheidsfinanciën nu niet op orde brengt, zullen financiële markten dit afdwingen door een hogere rente.

Dat zou ook de bedrijven met hogere financieringskosten opzadelen en zo de investeringsgroei aantasten. Op wat langere termijn maakt een vermindering van de schuld en rentelasten plaats vrij voor andere productievere overheidsuitgaven.

Ook het vertrouwen van gezinnen is gebaat bij een budgettaire consolidatie wat kan zorgen voor een structureel lagere spaarquote.

Dergelijke positieve groei-effecten treden vooral op in landen met een hoge schuldgraad, zoals België. De overheid kan het groeipotentieel van onze economie ook actief ondersteunen door te snoeien in de omvang en te schuiven in de structuur van de publieke financiën. Zij heeft vandaag evenwel weinig lef om op die vlakken fundamentele keuzes te maken.