Alleen devaluatie binnen eurozone zelf kan problemen helpen oplossen

De sociaal-economische organisatie van de Zuiderse Europese landen heeft zich totaal niet aangepast aan de “veramerikansering” van de economie zoals Duitsland dat heeft gedaan.

Als gevolg daarvan verloor Zuid-Europa sedert de invoering van de euro meer dan 20% aan competitiveit. Dit leidt volgens Stefaan Duchateau ondermeer tot een verschuiving van de werkgelegenheid naar Duitsland en van begrotingstekorten en werkloosheid naar Spanje.

De opgelopen verschillen in competitiviteit sedert de invoering van de Euro correleren voor 80% met verschillen in werkloosheid en rente.

Dit kernprobleem zorgt ervoor dat alle financiële inspanningen slechts dweilen met de kraan open is, totdat Duitsland de geldkraan finaal zal dichtdraaien.

Deze negatieve spiraal wint aan kracht door oplopende renteverschillen waardoor het economische probleem ook een (fatale) financiële dimensie krijgt.

De suggestie om deze renteverschillen weg te werken door de invoering van Eurobonds is dan ook enigszins wereldvreemd. Men kan evengoed een wet stemmen om de zwaartekracht af te schaffen.

De onderlinge problematiek wordt immers niet opgelost, zodat de hele constructie in mekaar zal stuiken onder het gewicht van onderlinge verschillen in productiviteit.

Duitsland is Amerikaans land geworden

Duitsland is ondertussen een Amerikaans land geworden dat enkel door een geografisch toeval in de nabijheid van Europese landen moet worden gesitueerd.

Duitse conjunctuur verloopt bijna synchroom met de Amerikaanse

In tegenstelling met andere Europese landen verloopt de Duitse conjunctuur bijna synchroon met de VSA .

Het is hierbij zeker niet onbelangrijk te stellen dat de VSA dit groeipad momenteel alleen maar aankan dankzij een massieve impulsen van haar monetaire basis en er desondanks niet in slaagt haar werkloosheidspercentage te drukken – in tegenstelling tot Duitsland.

Zeer opvallend is ook het analoge verloop van de winstcijfers van de Duitse en Amerikaanse bedrijven, dit in schril contrast met de bedrijfswinsten van het gemiddelde Europese (beursgenoteerde) bedrijf.

Of je er nu vanuit sociale of politieke overtuiging mee akkoord bent of niet , is helaas weinig relevant: Dit beeld vat immers op pijnlijke wijze alles samen : Hogere productiviteit leidt tot een betere winstbasis, dus ook een solide investeringsbasis en meer werkgelegenheid, minder budgettekorten en lagere rente. En omgekeerd …