Acute schuldencrisis EMU is niet te wijten aan ongebreidelde obligatiemarkten

De Griekse begrotingschaos blijft de rest van de EMU achtervolgen. Sinds de “vrijwillige” schuldherschikking van maart 2012 is het leeuwendeel van de Griekse overheidsschuld in handen van andere Europese overheden, het steunfonds EFSF en het IMF.

Vermits de verdere ontwikkeling van de Griekse schuld daardoor volledig onder de controle van Europese politici terechtkwam, gingen de analisten van KBC ervan uit dat het besmettingsgevaar voor de rest van de EMU-economie was geweken. Dat was echter zonder het gebrek aan een gemeenschappelijke visie op de Europese politiek gerekend.

Het fundamentele meningsverschil tussen de nieuwe Franse president Hollande en de Duitse kanselier Merkel over de invulling

van het Fiscale Compact is hiervan het jongste voorbeeld.

Meteen doorprikt dit de mythe dat de oorzaak van de acute

schuldencrisis in de EMU te wijten is aan de ongebreidelde obligatiemarkten.

Wat de Griekse situatie betreft, zijn er na de nieuwe parlementsverkiezingen van 17 juni drie scenario’s. Indien de vorige coalitie, die het saneringsplan in ruil voor het tweede Europese hulppakket heeft goedgekeurd, opnieuw een meerderheid haalt, zal dit plan allicht onverkort worden uitgevoerd.

Indien de Syrizapartij, die weliswaar pro-EMU is maar het besparingsplan wil heronderhandelen, de nieuwe regering leidt, komen we tot een totale patstelling tussen Griekenland en de rest van de EMU.

Ten slotte zou de (onwaarschijnlijke) overwinning van een anti-Europese coalitie, die een uitstap uit de EMU wil, allicht leiden tot een implosie van de Griekse economie, met moeilijk in te schatten gevolgen voor de rest van Europa.

Nog enkele maanden aanmodderen

Volgens de recentste opiniepeilingen is het eerste scenario het waarschijnlijkste. Op korte termijn zou dat de status quo redden en volgens KBC alle betrokkenen toelaten nog eens enkele maanden aan te modderen.

Op vrij korte termijn zal de discussie over de haalbaarheid van het saneringsplan echter opnieuw op de agenda verschijnen. Het is immers duidelijk dat Griekenland zijn overheidsschulden ook na de recente schuldherschikking nooit zelfstandig zal kunnen terugdringen tot een draagbaar deel van zijn bbp.