Ilse De Witte

‘De automatische loonindexering is niet sociaal’

Ilse De Witte Redacteur bij Trends

Is de automatische loonindexering sociaal? Is het een bescherming van de zwaksten in onze samenleving? ‘Neen’, zegt Trends-en MoneyTalk-redacteur Ilse De Witte.

Minister van Economie, Kris Peeters (CD&V), heeft een ‘diepgaand onderzoek’ besteld om de oorzaken van de snelle prijsstijgingen in ons land bloot te leggen. Zijn diensten zullen dan ook zeer diep moeten graven om oorzaken te vinden, waar de overheid geen schuld aan heeft. Meer dan de helft van de Belgische inflatie in 2016 is het gevolg van overheidsbeslissingen, stond onlangs te lezen in het Economisch Tijdschrift van de Nationale Bank. En dat is mogelijk nog een onderschatting.

In juni bedroeg de inflatie in ons land 1,8 procent, tegenover 0,1 procent in de eurozone en 0 procent in de Europese Unie, gemeten met de geharmoniseerde consumptieprijsindex die vergelijken tussen landen mogelijk maakt. De inflatie met een constante belastingvoet kwam in juni uit op 0,8 procent, waarmee we nog altijd koploper zijn, maar waarmee de ‘voorsprong’ op de ons omringende landen al veel kleiner is. Bij de inflatie met een constante belastingvoet worden vooral de turteltaks en de btw-verhoging uit de stijging van de elektriciteitsprijzen gefilterd.

Naast de automatische loonindexering, die tijdelijk werd uitgeschakeld door de indexsprong, zijn er nog tal van mechanismen in ons land die ervoor zorgen dat een hogere inflatie blijft duren. Denk maar aan de indexering van de huurprijzen, rusthuisprijzen, kinderopvang,… Naast belastingverhogingen zijn er ook nog andere overheidsbeslissingen, zoals de verhoging van het inschrijvingsgeld voor universiteiten en hogescholen, die de inflatie in ons land het afgelopen jaar deden opveren. De horeca verwijst onder meer naar de witte kassa, de accijnsverhoging op alcohol en de suikertaks als verklaring voor prijsstijgingen in de sector.

Beschermt de automatische loonindexering de zwaksten in onze samenleving? Nee

Feit is dat publieke en private bedrijven de inflatie in ons land ook gebruiken om prijsstijgingen die ze willen doorvoeren te verantwoorden. “Hoe komt het bijvoorbeeld dat Telenet de prijs voor zijn belminuten met 60 procent verhoogt en er geen klanten door verliest?”, vroeg Peeters zich luidop af in de krant De Tijd. Telenet verwees voor zijn prijsvorming onder meer naar de inflatie, naar de kosten die ze zelf maken. Deze specifieke tariefverhoging – voor vaste telefonie in de piekuren – waar Peeters wellicht naar verwijst, was een poging van begin dit jaar om klanten te doen overstappen naar goedkopere all-in-formules. Niet alle belminuten bij Telenet werden zoveel duurder. Het ging om een algemene tariefverhoging van 3 procent ongeveer.

Wat de minister van Economie er ook bij vergeet te vertellen is dat de turteltaks voor Telenet neerkwam op een extra belastingfactuur van enkele miljoenen euro’s. Voor een bedrijf dat 80 tot 90 miljoen euro aan belastingen betaalt, komt dat neer op een stijging van de belastingen met 3 à 4 procent.

Nu kan het best wel zijn dat Telenet en Proximus voor een deel van hun activiteiten de facto een duopolie hebben. Maar als er een gebrek aan concurrentie in die sector is, is het dan niet aan de concurrentiewaakhond BIPT en de minister van Telecom, Alexander De Croo (Open Vld), om daar iets aan te doen? Probeert Peeters misschien de aandacht af te leiden?

Raken aan de automatische loonindexering is en blijft een taboe, maar als we de Belgische inflatie en de concurrentiekracht op een duurzame manier in lijn willen brengen met de buurlanden dan zal het toch moeten. Is de automatische loonindexering sociaal? Is het een bescherming van de zwaksten in onze samenleving? Neen. Want een indexering van 2 procent levert iemand met een maandloon van 1000 euro 20 euro extra op en iemand met een maandloon van 100.000 euro 2000 euro extra.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content